“Maar hoe erváár je dan een ritueel?” Ik kijk de vrouw die de vraag stelt aan en denk na. Het is moeilijk te omschrijven als je het zelf nog nooit hebt ervaren. Zelf was ik ook helemaal overdonderd, toen ik eenmaal mijn eerste ritueel achter de rug had. Toch zijn er verschillende rituelen die ik allemaal verschillend heb ervaren.
Toen ik eenmaal hekserij had ontdekt en me er in verdiepte, heb ik enkele kleine ritueeltjes gedaan, voor mezelf op mijn eigen kamer. Een meditatie, een klein Yuleritueel of een beschermingsritueeltje, maar alle rituelen die ik toen heb gedaan classificeer ik nu, met mijn covenervaringen en covenrituelen, niet meer echt als rituelen. Ik was bang om in mijn eigen kamer met enkel een kaarsje als lichtpunt te zitten. Ik trilde en raffelde het af, blij als ik daarna eindelijk mijn lamp weer aan kon doen. Ik was bang voor de aanwezigheid die ik voelde tijdens het ritueel.
Mijn eerste echte ritueel
Mijn eerste covenritueel, mijn toetredingsritueel tot de coven, is voor mij dan ook hét eerste echte ritueel waaraan ik heb deelgenomen en dat ik als eerste ritueel ervaar. Dat is ook het ritueel waardoor ik helemaal overdonderd werd, dat heel veel impact op me heeft gehad en me diep heeft geraakt. Zo diep dat ik nu nog steeds dat beeld van een magische cirkel voor me zie en het altaar met de vele kaarsen. Het was ronduit magisch!
Na dat ritueel zijn er nog vele andere rituelen geweest die in mijn geheugen gegrift staan. Zo was er het uitbanningsritueel bij een vriend van een vriend. De beste man moest vastgebonden op een stoel zitten omdat hij anders de hele boel af zou breken. Lampen knipperden en schilderijen trilden aan de muur, maar het had een mooi en positief einde. En dan is er nog het kinderritueel dat ik met lieve zusters heb gedaan, mijn handfastingen, een mooi nachtritueel bij de drie beuken aan de Lek waarbij we lampjes in het water hebben laten meedrijven, mijn derdegraads inwijding en recent het lenteritueel met twee heksenzusters in een natuurgebied in Amsterdam.
De symboliek geeft het ritueel betekenis
Als ik over al deze gedenkwaardige rituelen nadenk is het vooral de symboliek, de mensen die er bij waren, de plek en de uitvoering die maken dat het ene ritueel mooier is dan het andere. Rituelen met mensen die ik lief heb en vertrouw, die ook weten wat ze moeten doen, dat zijn mooiere rituelen dan een open jaarfeest met onbekenden. Een ritueel dat goed wordt uitgevoerd, door mensen die weten wat ze moeten zeggen en wat ze moeten doen is mooier dan een ritueel waarbij iemand steeds op een briefje kijkt om te lezen wat hij/zij nu weer moet doen. Een ritueel buiten op een rustige plek is mooier en vaak krachtiger dan binnen, en dan is er nog de symboliek.
“Ik heb wel eens een documentaire gezien over een heksengroep en rituelen, en dat sprak me helemaal niet aan,” vertelt de vragenstelster. Ze zet haar vraagtekens bij rituelen en denkt dat het niet echt haar ding is. Maar ik druk haar op het hart dat het inderdaad als buitenstaander heel anders is om naar een ritueel te kijken zonder te weten waarom je iets doet of wat elke handeling in het ritueel betekent. Want die symboliek maakt dat een ritueel heel mooi is om te doen en te ervaren, want elke handeling heeft een betekenis, elk voorwerp dat op het altaar ligt heeft een betekenis, elke kaars, elke cirkel die je trekt, elke ronde die je loopt, elk woord dat je zegt heeft een betekenis en is erop gericht om het doel van het ritueel kracht bij te zetten. Als je al die symboliek niet kent, is het een soort theater waar je naar kijkt, zonder het verhaal te kennen.
