De sneeuw is gesmolten en vogels vliegen af en aan om takjes te zoeken waarmee ze hun nesten bouwen. Zonnestralen verwarmen de grond en de eerste bloemen hebben hun dappere kopjes boven de aarde uitgestoken. De eerste tekenen van de naderende lente zijn de tekenen dat het tijd is om het eerste lentefeest te vieren, dat de levensvonk moet aanwakkeren.
Er is meer dan Imbolc
Dit lentefeest wordt tegenwoordig vaak Imbolc genoemd, maar dat is enkel de Keltische benaming van dit feest. Er worden rond deze tijd van het jaar vele aardegodinnen geëerd en gewekt om de winterslaap te doorbreken. Aertha, Nerthus, Vesta, Gaia, Moeder Aarde… allemaal aardegodinnen die in deze prille lentetijd uit hun slaap worden gewekt, worden gereinigd en geëerd met offers en licht, zang en dans om ze hun eigen ritme en kracht weer te laten ontdekken.
Het eerste feest
Tijdens het open jaarfeest hebben we in voorgaande edities ook gezongen en gestampt om de aarde wakker te maken. Sommige tradities horen nu eenmaal bij een feest! Afgelopen zondag was er weer een open jaarfeestviering in het Koogerpark in Zaandijk. In 2012 begon ik open Imbolcvieringen te organiseren. We stonden tot onze enkels in de sneeuw en er was zelfs een weerswaarschuwing van kracht. Toch waren er nog zo’n vijftien mensen die de sneeuw hebben getrotseerd en samen met ons drummend om het vuur dansten en Imbolc vierden. Het was een viering om nooit te vergeten!
Het ondergeschoven kindje
Imbolc is van alle acht jaarfeesten het minst gevierde en minst gewaardeerde feest. Ik vermoed dat het iets te maken heeft met het thema dat niet voor iedereen te voelen is. Je wekt de aarde en wekt de groeikracht, terwijl het buiten nog vriest dat het kraakt en de natuur haast op zijn koudste punt is. Onder die omstandigheden een begin-van-de-lentefeest vieren lijkt tegennatuurlijk.
Echter vind ik het dit jaar wel heel toepasselijk dat de sneeuw net is gesmolten en de lucht voelbaar warmer wordt. Ik merk in mezelf dat de hoop op de lente écht is begonnen. Ik wil weer naar buiten gaan, naar buiten treden, ideeën borrelen en bruisen en de drang om schoon te maken en op te ruimen is groot. De lenteschoonmaak is nodig om straks opgeruimd de drukkere seizoenen in te gaan, zodat je niet wordt belemmerd door oude zooi.
De rondgang
Op het eerste lentefeest is het traditie om een rondgang te maken, rond de velden en akkers die wakker gemaakt moeten worden. Rond het dorp. Door de natuur en alles dat zich de cyclus van de natuur weer moet herinneren. Je helpt de levensvonk weer terug te brengen door een beeltenis van de aardemoeder rond te dragen, gemaakt van de laatste halmen van het afgelopen jaar.
Wij hadden door de stro-kunstenares Ingrid Reinhoud een Brighidsdoll laten maken, die we door het park ronddroegen, gevolgd door alle bezoekers die dansten, joelden, sprongen en drumden, en zo brachten we weer leven in het park terug. De pop hadden we versierd met natuurlijke offers voor de aardemoeder en met mooie linten waarop onze hoop voor het jaar was geschreven. Na de rondgang gaven we haar een levensvonk en brandde ze uitbundig! Zo bracht zij weer warmte in het geheel. Het was een mooie viering.
