Ik kom in mijn blog, boekjes, Instagramposts en andere teksten misschien wel over alsof ik heel geaard ben, welbelezen, goed geïnformeerd en vol zelfvertrouwen over mijn heksenpad en hekserij. Maar geloof me: dat is niet altijd zo geweest.
Ik heb hekserij zelfs een paar jaar helemaal opgegeven!
Dat kwam zo: ik groeide op met magie in mijn leven. Mijn ouders waren oude hippies en hadden boekenkasten vol met informatieve boeken en fantasyboeken. Vooral de natuur was belangrijk in ons gezin. We maakten vaak lange fietstochten naar nabijgelegen natuurgebieden om daar urenlange wandelingen te maken, waarbij mijn moeder elk plantje aanwees, elke naam van de bomen vertelde en aan de vogelgeluiden precies kon horen welke vogels er in de buurt waren. Dromen werden ‘s ochtends verklaard tijdens het ontbijt en als we ergens mee zaten, kregen we een edelsteen om ons te helpen. Ik was 18 toen ik ontdekte dat al deze dingen tezamen hekserij worden genoemd. Vanaf het moment dat ik het wist, begon ik me er in te bekwamen. Maar toen ik eenmaal trouwde met een niet-heks en moeder werd, merkte ik hoe de hekserij me door de vingers glipte en het normale maatschappelijke leven me in zijn greep kreeg. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Wees normaal, want dan word je geaccepteerd. Maar met elk normale, maatschappelijk geaccepteerde ding dat dwars tegen mijn eigen natuur in ging, merkte ik hoe de leegte in mij groeide.
Het keerpunt
Dat veranderde toen ik toevallig op een artikel stuitte over traditionele hekserij. Ineens werd die leegte in één klap gevuld, voelde ik de herkenning en wist ik dat ik niet voor mezelf kon wegrennen. Eenmaal een heks, altijd een heks!
Na jaren studie over wicca en moderne hekserij trok traditionele hekserij me nog meer dan ik kende uit mijn eerdere tijd. Ik wist dat ik mijn vorm van hekserij had gevonden en dook ijverig op elk beetje informatie dat ik erover kon vinden. Ineens was mijn leven weer helemaal gevuld met magie! Maar na een jaar of twee lezen realiseerde ik me dat ik op een muur stuitte. Hekserij had het enorme gat in mijn leven opgevuld, het vulde mijn leven weer met magie en spiritualiteit, het gaf me kracht en zelfvertrouwen, maar toch klopte het niet helemaal.
Het gemis van eigen gevoel
Achteraf bekeken kan ik precies benoemen wat het was dat ik toen voelde. Ik miste de vanzelfsprekendheid en intuïtie in de magie die ik als kind had ervaren. Ik miste de spontane magie die uit mijn fantasie tot leven leek te komen zonder enige moeite. Maar in deze nieuwe magie en hekserij die ik leerde, voelde mijn magie heel massief en onrealistisch aan. Ik besteedde zoveel tijd aan studeren, boeken lezen en dingen uitproberen dat ik magie aan het uitvoeren was in plaats van beleven en voelen. De magie die ik uitvoerde was niet mijn eigen oude vorm van magie. Die magie, die heel eigen was, wilde ik heel graag weer voelen.
Toen ik dat eenmaal had uitgevogeld, begon ik mijn studie in hekserij anders vorm te geven. Eerst wist ik nog niet zo goed hoe, maar ik wist wel wat níet werkte. En dat was doorgaan op dezelfde voet als eerst. Dus ik probeerde veel. Ik begon mijn eigen gedachten en wensen onder woorden te brengen, schreef eigen spreuken en rituelen, ik mediteerde, zocht contact met de omgeving en nodigde mijn voorouders uit in mijn leven. En gedurende dit proces merkte ik dat de elementen een steeds grotere rol begonnen te spelen.
Elementenmagie
Het werken met elementen gaf me weer een frame om magie te begrijpen en een nieuwe laag erin te weven. Ze vormen een wijd net aan magische krachten. Door de elementen te leren kennen, ga je de wereld begrijpen, omdat haast alles in de wereld te categoriseren valt onder een van de elementen. Daardoor heb je onmiddellijk een diepere beleving en dieper besef van de betekenis van alles om je heen. Het leren begrijpen van de elementen en kunnen categoriseren en interpreteren had tijd nodig. Dat wist ik in het begin ook allemaal niet! Maar toen mijn magie weer begon te stromen, stroomde ook het begrip en het leren van nieuwe vaardigheden.
Ik hoefde niet alle kennis meer uit boeken te halen, omdat ik het zelf begon te begrijpen. Mijn magie ontwikkelde zichzelf! Mijn intuïtie verdiepte zich, magie begon te werken en rituelen voelden completer aan. Het werken met de elementen gaf me zelfs aanwijzingen over mijn eigen leven. Als ik opmerk dat ik heel veel waterrituelen doe, is dat element op dat moment meer in mijn leven, moet ik etten op mijn emoties en meer van mij afschrijven. Doe ik meer aan luchtmagie dan normaal, dan is het goed om die energie in creativiteit te stoppen, en te letten op de gesprekken die ik heb. Dus als ik een bepaalde focus spot in mijn leven, verdiep ik dat element door er nog meer aandacht aan te besteden.
Het werken met en verdiepen in de elementen was mijn sleutel tot verdieping van mijn hekserij.