Een aantal jaar geleden ging ik een weekendje weg met een aantal vrienden. We logeerden in een huisje in het bos. Nu ging ik vroeger altijd kamperen met mijn ouders en zus en ik ben wel het een en ander gewend, maar dit weekend merkte ik pas hoe ver ik, als heks, was verwijderd van het concept ‘terug in de natuur’.
Beestjes
We kwamen aan op een vrijdag en het was prachtig weer, dus we zijn meteen buiten gaan zitten. Midden in het bos… Tja, daar zitten nogal wat beestjes. Helaas gingen deze niet altijd in op mijn vriendelijke verzoekjes om zich van mij te distantiëren en ook het redelijk beheerst om mij heen slaan met mijn handen had niet altijd effect. En dood maken (zoals de rest van het gezelschap deed) mag niet natuurlijk, want dat is zielig.
Toch een stadsheks
De rest van het gezelschap was zeer verbaasd over de manier waarop ik reageerde als er beestjes in mijn buurt waren. “Ben jij nou een heks?” kreeg ik te horen. “Ja, maar wel een echte stadsheks,” antwoordde ik en realiseerde het mij op dat moment voor het eerst. Ik was teleurgesteld in mijzelf en besloot me voortaan niet zo aan te stellen.