Een wijs man zei me om in te keren, terug te gaan naar mijn bron. “Je staat zó open voor anderen! Wat is dan nog de betekenis van jouw woorden, wat is dan nog jouw kracht?” Zijn woorden raakten me en ik keerde in. Trok me terug, zoals ik vroeger dikwijls deed. Het stille meisje dook weer op en glimlachend keek ik neer op de schaduw die ik ooit was. Stil, maar verbonden met de wereld en haar eigen wereld zag ik ineens dat ingekeerd niet ver-keerd is.
Nieuwe levenskracht
In mij groeit nu leven, zoals er ook liefde groeit, kracht groeit, zekerheid en ook ideeën. “Leer om voorrang te geven aan jezelf en aan dat wat ertoe doet,” zei een andere wijze, niet al te lang geleden. Deze wijze man en wijze vrouw voel ik als wachters en beschermers om mij heen. In lijf zijn ze er niet, in spirit wel. Het stelt me gerust te weten dat er over mij wordt gewaakt.
Inzicht uit de andere wereld
Vannacht stapte ik de heg over en overzag ik het land. Ik zweefde erboven en zag de kleuren in alle schakeringen hun eigen verhaal vertellen. De aarde ontwaakt, de stroming is weer op gang gekomen, ze verjongt en veroudert tegelijk. Ik zag mijn wachters, mijn gidsen, mijn voorouders. Opa en Oer, Urt en Hert, Man en Vrouw. Inzicht komt kabbelend of als een mokerslag. Er lijkt geen middenweg. Op het moment dat ik snapte werd ik pardoes terug over de heg gezet en ontwaakte ik.
Inkeer en inzicht vertelden mij dat wat er toe doet, naast mij, in hun eigen bed en in mij lag te slapen. Drie (op)groeiende liefdes die als spiegeltjes reflecteren en in blind vertrouwen gidsing in het leven verwachten, want ik ben hun moeder. Eén grote liefde die naast mij staat, waar ik mij met hart en ziel aan heb verbonden, die mijn hand en hart vasthoudt en waarmee ik samen een levenspad loop.
Te veel openheid verbreekt verbindingen
Verbinden en delen begint in mezelf en bij mijn dierbaren: zij die ook terug verbinden in hart en ziel. De openheid waarmee ik in de afgelopen jaren heb gedeeld met iedereen om me heen heeft me zóveel gekost dat ik de verbindingen die ertoe doen kwijt dreigde te raken. Op het altaar steek ik kaarsen aan en ik doe de belofte om te blijven inkeren, zodat de openheid dié ik geef ook oprecht zal zijn en vol waarde.
